از حد چو برفت از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 571

1 ای ز روی تو آب بر آتش دل ریشم متاب بر آتش

2 ای زرشک خط تو چون خط تو جگر مشک ناب بر آتش

1 کجایی ای بدو رخ افتاب دلداری؟ چگونه یی که نه یی هیچ جای دیداری؟

2 بیا و خوی فرا مردمی و مردم کن که هیچ حاصل ناید ز مردم آزاری

1 تاب جمال تو آفتاب ندارد با خم زلفت بنفشه تاب ندارد

2 کرد دلم شب خوش خیالت از یراک دیده درین عهد چشم خواب ندارد