از افق مکرمت صبح سعادت دمید از قاسم انوار غزل 335

1 از افق مکرمت صبح سعادت دمید محو مجازات شد،شاه حقیقت رسید

2 صولت صیت جلال عالم جان را گرفت صدمت سلطان عشق باز علم برکشید

3 چنگ غمش می زند بردل و هر تاره ای کشف روان می کند،معنی حبل الورید

4 ساقی جان می دهد باده بجام مدام مطرب دل می زند نعره هل من مزید

5 راه بوحدت نبرد،هر که نشد در طلب جمله ذرات را از دل و از جان مرید

6 بر سر بازار عشق سود کسی کرد کو شادی عالم بداد،محنت و ماتم خرید

7 در حرم وصل یار خسته دلی بار یافت کز همه خلق جهان بار ملامت کشید

8 قفل در معرفت هستی بی حاصلست هر که زخود نیست شد حاصلش آمد کلید

9 وصلت الله یافت قاسم و ناگاه یافت زانکه بشمشیر «لا» از همه عالم برید