از آتش و آب دل و جانم فریاد از مجد همگر رباعی 265

1 تا بر گلت ز سبزه نگهبان نشسته است صد گونه داغ بر دل حیران نشسته است

2 گوئی که طوطی ئیست که جویای شکر است خوش بر کنار آن شکرستان نشسته است

1 چنین شنیدم از آیندگان فصل بهار که کاروان صبا می رسد ز حد تتار

2 با باغ مژده رسانید دوش پیک سحر که می رسد دو سه اسبه سپاه فصل بهار

1 زمین به امن شد آراسته زمان به امان به یمن دولت فرمانده زمین و زمان

2 خلاصه حرکات سپهر عصمت و دین نقاده ملکات جهان الغ ترکان