از بند سخن لبم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 746

1 رخ خوبت به قمر می ماند ذوق لعلت به شکر می ماند

2 عقل با این همه دانایی خویش چون ترا بیند در می ماند

1 بیمار فراق تو بحالیست در دور تو عافیت محالیست

2 در عهد تو کس نشان ندادست کآسود کیست پا وصالیست

1 شب نیست کم ز هجر تو صد غم نمی رسد اشکم بچار گوشۀ عالم نمی رسد

2 اندر تو کی رسم؟ که نسیم سحرگهی در گرد آن کلالۀ پر خم نمی رسد