از باده غنچهٔ دل آن سیمبر از جویای تبریزی غزل 191

1 از باده غنچهٔ دل آن سیمبر شکفت لعل لبش زخنده گلبرگ تر شکفت

2 بوی بهار مهر دهد جور گل رخان از آب تیغ او گل چاک جگر شکفت

3 با یاد عارض تو زفیض بهار عشق بر روی من هزار گل از چشم تر شکفت

4 از ناخن صبا گره غنچه وا نشد گلهای فیض در دل از آه سحر شکفت

5 دور از بهار وصل گل داغ بر دلم مانند داغ لاله ز خون جگر شکفت