از خم صفا باده چون قند بیارید از قاسم انوار غزل 347

1 از خم صفا باده چون قند بیارید بانغمه نوروز و نهاوند بیارید

2 هر چند که بس نادر و نایاب و عزیزست ای ساده دلان،یک دل خرسند بیارید

3 توت،ارچه لطیفست،ولی موجب صفراست آلوی بخارا ز سمرقند بیارید

4 دردست داوی دل بیچاره درویش از پند مگویید ولی بند بیارید

5 والله و یمین الله!ما رو بتو داریم از بهر قسم مصحف سوگند بیارید

6 در جام محبت نه خمارست و نه مستی از چند مگویید،که هر چند بیارید

7 قاسم،می ابلیس همه حیله و زرقست جامی می توحید خداوند بیارید