از از رضاقلی خان هدایت تذکرهٔ ریاض العارفین 59

از قصبهٔ مذکور و به علی شاه مشهور بوده. در اصفهان گیوه دوزی می‌نموده. تحصیلی نکرده اما ذوقی داشته. مردی درویش مشرب و از اهل طلب است. با حکیم شفایی معاصر بوده. از اشعار اوست: ,

2 نه شکوفه‌ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم همه حیرتم که دهقان به چه کار کشت ما را

3 چگونه کعبه نپوشد لباس ماتمیان که خانه‌ای چو دلش در مقابل افتاده است

4 از جنون عشق زنجیری که در پای منست چشم‌ها بگشوده وحیران سودای منست

5 از خود برون نرفتم و آوردمش به دست ممنون همتم که مرادر به در نکرد

6 روزگارم ز چه رو منصب نادانی داد گر نمی‌خواست که من مرشد کامل باشم

7 غمزه در تیر زدن بود که مژگان دریافت قسمت این بود که مقتول دو قاتل باشم

8 آیینهٔ مهر، روشن از یاد علی است اوراد ملک بر آسمان ناد علی است

9 گر سلطنت دو کون خواهی ذوقی در بندگی علی و اولاد علی است