1 از قید غم جهان شد آزاد هر کو دل و جان بعشق او داد

2 برجان خراب عشق بازان تا چند کند جفا و بیداد

3 شد نوبت وصل و هجر بگذشت وارستم ازین غم و شدم شاد

4 کی بهره بود ز عاشقانت زاهد که کند ز عشق واداد

5 هرگز ز کمند زلف جانان جان و دل ما نگشت آزاد

6 شد عین شراب آخر کار آن دل که ز جرعه زدی داد

7 معشوقه پرست شد اسیری از زهد دگر کجا کند یاد