از آن شکل و شمایل چشم بد از همام تبریزی غزل 110

1 از آن شکل و شمایل چشم بد دور که چشم عاشقان را می‌دهد نور

2 تو را از آرزوی صورت خویش گهی آب است و گه آیینه منظور

3 شرابی در دو لب داری که چشمت ز بویش روز و شب مست است و مخمور

4 به دور چشم مست دل فریبت نماند زاهد صد ساله مستور

5 به عقبی گر چنین باشند خوبان نیاساید بهشتی از لب حور

6 ملامت چون کنم دیوانه‌ات را که گر عاقل بماند نیست معذور

7 نمی‌بیند همامت بی‌رقیبان عسل خالی نمی‌باشد ز زنبور