1 از آن می شفقی رنگ یک دو جامم ده دمی خلاصی از این قید ننگ و نامم ده

2 دوام دور فلک بین و بی‌وفایی عمر بیا و یک دو سه دوری علی الدوامم ده

3 ز دور صبح ازل تا دوام شام ابد علی الدوام شب و روز و صبح و شامم ده

4 از آن می‌ای که کسب کند ماه و مهر نور از او به روز روشن و هم در شب ظلامم ده

5 اگرچه از نگه چشم مست مخمورت مدام مست و خرابم تو هم مدامم ده

6 نه بیم از عسس و نی ز شحنه‌ام خوف است بیار باده و در بزم خاص و عامم ده

7 اگرچه باده حرام است و مال وقف حلال من این حلال نخواهم از آن حرامم ده

8 من خراب کجا و نماز و روزه کجا سحر صراحی می در مه صیامم ده

9 ز داغ دل دگر از عشق غم فزایم کن ز درد سر دگر از عقل ناتمامم ده

10 شب است و وجه میم نیست لطفی کن به رسم نذر و تصدق چو نیست وامم ده