از قند و طبرزد ار فرو بارد آب از اوحدالدین رباعی 181

1 در آتش عشق رنگ دل بزاید جز در غم عاشقی طرب نفزاید

2 در عشق دل و دلبر ثابت باید یا رب تو دلی بخش که آن را شاید

1 پیدا و نهان و شادی و غم همه اوست بنیاد وجود سست و محکم همه اوست

2 خواهی که چو خورشید ببینی او را در بند زخود دیده و عالم همه اوست

1 در ذات مقدّست کسی را ره نیست وزعین کمال تو کسی آگه نیست

2 سرمایهٔ سالکان راه طلبت جز گفتن لا اله الّا الله نیست