1 از توبه ریایی، کاری نمی‌گشاید وز ملک و پادشاهی، چیزی نمی‌فزاید

2 در ملک فقر دارد، درویش پادشاهی قانع به هر چه باشد، راضی به هر چه آید

3 دلق کبود خواهم، کردن به باد گلگون کاین رنگ زرقم از دل، زنگی نمی‌زداید

4 بردار برقع از رو، کایینه درونم جز صورت جمالت نقشی نمی‌نماید

5 عشق است هر دم افزون، گویی که هر چه ما را از عمر می‌شود کم در عشق می‌فزاید