از هیچ نشان داده دهانی که تو داری از جامی غزل 469

1 از هیچ نشان داده دهانی که تو داری بر موی کمر بسته میانی که تو داری

2 صد جامه جان چاک شود چون بخرامد با لطف قبا سرو روانی که تو داری

3 شد از کشش ابروی تو قامت ما خم کس را نرسد زور کمانی که تو داری

4 خط سبزی و رخ خوان جمال است و جهانی مهمان شده سبزی و خوانی که تو داری

5 آنان که اسیران تو را طعنه زنانند غافل شدگانند ز آنی که تو داری

6 هرکس ز جمالت شده قانع به نشانی بیرون ز نشانهاست نشانی که تو داری

7 جامی به غزل کوش که در حد کمال است برطرز حسن این سخنانی که تو داری