1 از لب لعل توام، کار به کام است، امشب دولتم بنده و اقبالم، غلام است، امشب

2 آسمان گو بنشان، مشعله ماه تمام که زمین را مه روی تو، تمام است، امشب

1 چشم من گوش خیالت دارد، اما خواب نیست هست جان را، عزم پا بوست ولی، اسباب نیست

2 دیده را هر شب خیالت می‌شود مهمان، ولی دیده را اسباب مهمان در میان جز آب نیست

1 سرو خواند، با تو خود را راست، اما راست نیست سرو را این حسن و زیبایی که قدت راست نیست

2 راستی را سرو بس رعناست اما این که باد در سر افکندست، یعنی با تو هم بالاست نیست