از عشق فتاده ام به منزلگاهی از حزین لاهیجی رباعی 1283

1 درین دریای بی پایان، درین طوفان شورافزا دل افکندیم، بسم الله مجریها و مرسیها

2 مگر این بحر بی پایان، حریف درد دل گردد که دارد در جگر دریای آتش، حرص استسقا

1 داغند، ز رخسار تو ای رشک چمن‌ها چون لاله، شهیدان به سمن‌زار کفن‌ها

2 از شرم، صدف را به دهان مهر خموشی ست تا شد صدف گوهر نام تو، دهن‌ها

1 زد حلقه عشق، بر در دولتسرای ما نقش مراد شد، شکن بوریای ما

2 از غمزهٔ تو رفت ز خونم فسردگی جوش نشاط زد، می مرد آزمای ما