از من ای باد صبا از ابن یمین فریومدی قصیده 162

1 از من ای باد صبا لطف بود گر سحری ببر خسرو آفاق رسانی خبری

2 قدوه اهل کرم یونس طاهر نسب آنک بحر و کان را نبود با دل و دستش خطری

3 آن عطا پاش که همتاش بصحرای وجود نارد از کتم عدم مادر ارکان پسری

4 و آنکه طوطی طبیعت نشود نطق سرای تا ز شکرش نبود در دهن او شکری

5 چون بدان حضرت با رفعت میمون برسی عرضه دار از من و از حال من آنجا قدری

6 که مرا هست یقین آنکه سوی ابن یمین بودت از عین عنایت گه و بیگه نظری

7 چه خطا رفت که امسال نبینم چون پار نکند بر در او موکب لطفت گذری

8 راستی را نپسندد خرد از همچو منی با وجود چو توئی جستن جود از دگری

9 آفتاب کرمی سایه ازو باز مگیر تا بدانند که کردست عنایت اثری