1 از دگر سو علی به نغمه نای دل برانگیزد ای شگفت ز جای

2 دارد از جنس جنس دمدمه ها آرد از نوع نوع زمزمه ها

3 می زند نای و تنگ می جوشد به هوا روی عقل می پوشد

4 با دل خویشتن همی گوید که غم از جان من چه می جوید

5 عشق و رنج محمد نایی مر مرا گشت اینت رسوایی

6 چه زند آخر او را که من نزنم اگر او هست مرد من نه زنم

7 دل چرا بیهده دژم دارم نه ز کس دستگاه کم دارم

8 من به خانه چرا نه بنشینم توبه با صلاح بگزینم

9 کار بی ورز و بی وبال کنم کسب خویش از ره حلال کنم

10 که اگر سیم ها به سود دهم نعمتی زین طریق زود نهم

11 باطن این گوید و به ظاهر باز صد تضرع فزون کند ز آغاز

12 آنکه در حکم او بود شب و روز برفشاند به روی گنبد گوز

13 آب بی روی وی نیارد خورد پیش او هیچ از این نیارد کرد