از کویت بفردوس اعلی دری از کمال خجندی غزل 171

1 از کویت بفردوس اعلی دری است نثار در تست هرجا سری است

2 تو رضوان نوشین لبی و شراب ز دست تو هر قطره ای کوثری است

3 تو از رحمتی آبت و بند زلف ز طاوس بر روی آیت پری است

4 مرو همچو بیانی از پیش چشم درین گوشه بنشین که خوش منظری است

5 ز دودم بپرهیز کز سوز عشق بهر عضو من آتش دیگری است

6 کجا ملک حسن تو باید شکست که هر سر ز دل ها نرا لشکری است

7 عجب آتش است آتش دل کمال که دوزخ ازین شعله خاکستری است