از ژاله چو لاله راست از اوحدی مراغه‌ای رباعی 126

1 پیش‌آر، ساقی، آن می چون زنگ را تا ما براندازیم نام و ننگ را

2 امشب زرنگ می برافروز آتشی تا رنگ پوش ما بسوزد رنگ را

1 یا بپوش آن روی زیبا در نقاب یا دگر بیرون مرو چون آفتاب

2 بند کن زلف جهان آشوب را گر نمی‌خواهی جهانی را خراب

1 بر قتل چون منی چه گماری رقیب را؟ ای در جهان غریب، مسوز این غریب را

2 دورم همی کنند ادیبان ز پیش تو ای حورزاده، عشق بیاموز ادیب را