از صومعه آن به که به میخانه بری پی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 از صومعه آن به که به میخانه بری پی جاوید نهی پشت فراغت به خم می
2 پوشیده قدح نوشی و هرگز نخروشی کز کی بود آیین قدحنوشی و تاکی
3 اینجا نبود ازکی و تا کی قدح آشام چندان که شود اول و آخر ز میان طی
4 یک لحظه فروداشت کن ای مطرب مجلس کز دایره ام برد برون زمزمه نی
5 هر نغمه ات از نی که رود سوی عدم باز بیم است که جانم برود در عقب وی
6 از چله کجا گرم شودصوفی خود بین چون چله وی سردتر است از چله دی
7 گر زنده دلی رو به در میکده جامی چون بهر صبوحی شنوی نعره یا حی
دیدگاه‌ها **