از گلستان رخت حسن بتان یک از کمال خجندی غزل 79

1 از گلستان رخت حسن بتان یک ورق است حالیا از ورق عشق تو اینم سبق است

2 حسن گل کم شد و مشتاقی بلبل هم کاست عشق من برنوجوحسنت به همان یک نسق است

3 تا چرا در شب هجران توأم زنده هنوز تن رنجور من از خجلت آن در عرق است

4 اتفاق تو گر این است که خونم ریزی هرچه رأی نو دل و دیده بر آن متفق است

5 عقل باطل شمرد چشم تو هر خون که کند غالبا بی خبر از نکتة العین حق است

6 خواهد از شوق حدیث تو قلم سوخت کمال در قلم خود سختی نیست سخن در ورق است