از چار بلا که دور باد از ابن حسام خوسفی رباعی 87

1 دلا رعنایی سرو از چمن پرس نسیم طره ی یار از سمن پرس

2 حدیث آن لب و دندان شیرین ز مرجان جوی و از درّ عدن پرس

1 مسلمانان دلی دارم جراحت ندانم تا مرا زین دل چه راحت

2 لبم ریش دلم را تازه دارد ز بس کان لب همی ریزد ملاحت

1 صبا حکایت زلف مرا پریشان گفت سیاهکاری شوریده باز نتوان گفت

2 خط غبار که تعلیق ثلث عارض تست محققش بتوان نسخ خط ریحان گفت