از هر که نامت ای بت غماز بشنوم از جامی غزل 697

1 از هر که نامت ای بت غماز بشنوم خواهم که بازگوید تا باز بشنوم

2 صد ره حکایت تو به پایان اگر رسد خواهم که بار دیگر از آغاز بشنوم

3 تعلیم غمزه تو بود هر کجا که من قانون سحر و قاعده ناز بشنوم

4 هر شب به پای روزن و بام تو جا کنم باشد که چون سخن کنی آواز بشنوم

5 خواهم به نرد عشق تو نقد دو کون باخت تا کی فسون عقل دغاباز بشنوم

6 هر صبحدم ز شوق قدت سوی باغبان آیم حدیث سرو سرافراز بشنوم

7 جامی نهفته دار غمش را میان جان مپسند کز زبان کس این راز بشنوم