فروغ حسن تو تا در کمال از جهان ملک خاتون غزل 655

1 فروغ حسن تو تا در کمال خواهد بود زبان فکر من از مدح لال خواهد بود

2 حرام باد بر آنکس همیشه خواب و قرار که گفت خون دل ما حلال خواهد بود

3 به جان رسید دل ما ز هجر تو تا کی تو را ز صحبت ما این ملال خواهد بود

4 به حسن تکیه مکن بیش از این که هم روزی کمال حسن تو را هم زوال خواهد بود

5 اگر چو عود نوازی به وصلم از هجران یقین که عاقبتم گوشمال خواهد بود

6 اگر جهان همه حوری شوند پیوسته دو دیده ام نگران جمال خواهد بود