فروغ مشعله از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 22

1 فروغ مشعله دودمان مرتضوی که همچو مهر بر آفاق مدتی تابید

2 مه سپهر شرف میرزا شفیع که بود چه طعنه‌ها زد رخشندگیش بر خورشید

3 غروب کرد چنان تیره ساخت عالم را که هیچکس نشناسد سیاه را ز سفید

4 چو مرغ روح وی از آشیان عالم قدس بسوی سد ره از این آشیان تنگ پرید

5 نوشت خامه مشتاق بهر تاریخش بسد ره جای محمد شفیع شد جاوید