گل به فصل بهار می خندد از ابن حسام خوسفی غزل 56

1 گل به فصل بهار می خندد سبزه بر مرغزار می خندد

2 غنچه ی دلگشای تنگ دهان چون لب لعل یار می خندد

3 ابر بر لاله زار می گرید لاله بر کوهسار می خندد

4 هرشکوفه که زینت چمن است بر سر شاخسار می خندد

5 الفتی هست با بنفشه مرا کوچو من سوگوار می خندد

6 لاله بر پای سرو چون منصور مست در پای دار می خندد

7 وقت مردن چوشمع، ابن حسام بادلی پر شرار می خندد