اول گردون ز رنج از مسعود سعد سلمان رباعی 131

1 اول گردون ز رنج در تابم کرد در اشک دو دیده زیر غرقابم کرد

2 پس بخشش نوساخته اسبابم کرد واندر زندان به ناز در خوابم کرد