خود را چو زخود جدا بیابی از جویای تبریزی غزل 1043

1 خود را چو زخود جدا بیابی شاید که نشان ما بیابی

2 می ریختی و سبو شکستی ای محتسب از خدا بیابی

3 بینی چون قد جامه زیبش پیراهن خود قبا بیابی

4 در کشور فقر باش جمشید تا جام جهان نما بیابی

5 هرگز ز وفا نیابی ایدل آن ذوق که از جفا بیابی

6 چون سرمه کنی به دیده ها جا گر خود را خاک پا بیابی

7 کی کام تو بی طلب برآید یعنی که بجوی تا بیابی

8 جویا یک بار یا علی گو برخیز که مدعا بیابی