1 پدر که رحمت حق بر روان پاکش باد ز من دریغ نمیداشت پند پیرانه

2 چه گفت گفت که جان پدر نصیحت من اگر قبول کنی اینت پند فرزانه

3 تو باز سدره نشینی فلک نشیمن تست چرا چوکوف کنی آشیان بویرانه

4 مکن مقام درینخانه ایعزیز پدر گرت که یوسف مصری شدست همخانه

5 مباش غره بمهر سپهر دون پرور که پای دام کشیدست بر سر دانه

6 هر آن طلسم که بستند عاقلان بر هم بسنگ تفرقه بشکست چرخ دیوانه

7 در آن نفس که طریق حیات بسته شود گشایشیت نباشد ز خویش و بیگانه

8 پس از تو ابن یمین چون فسانه خواهد ماند بگوش تاز تو نیکی بماند افسانه