فتادگی چو نگین، نقش دلنشین من از سعیدا غزل 111

1 صورت اندیش کی از معنی ما باخبر است؟ پای خوابیده چه داند که چه در زیر سر است؟

2 باخبر بودن از آیین جهان نیست کمال کامل آن است که از غیر خدا بی خبر است

1 مرا دردی است بی درمان که نی سر دارد و نی پا نه عرضش طول را ماند نه طولش عرض را همتا

2 کسی از درد من واقف تواند شد سر مویی که چون مویی شود در فکر درد بی سر و بی پا

1 تا با تو از آن گوشهٔ ابرو نظری هست سوز جگر و چشم تر و دردسری هست

2 تا سر ننهی بی سر و سامان ننشینی چون کشتی طوفان زده هر دم خطری هست