فسانهٔ شب غم را چراغ می از حزین لاهیجی غزل 571

1 فسانهٔ شب غم را چراغ می فهمد زبان آه مرا گوش داغ می فهمد

2 به وصل در غم هجران نشسته بلبل ما فریب عشوه فروشان باغ می فهمد

3 به بوی گل نکنم التباس بوی تو را نسیم پیرهنت را دماغ می فهمد

4 ز دور، دل به تپیدن دهد چه حال است این غریب، کوی تو را بی سراغ می فهمد

5 قدح به لب چو گرفتم، شراب سوخت حزین حرارت جگرم را ایاغ می فهمد