فصّاد چو بررگ تو نشتر بگماشت از کمال‌الدین رباعی 158

1 هر شبی از سر شک من، دامن خاک تر شود شاد شوم اگر ترا ، از غم من خبر شود

2 بی تو تنم ز لاغری، گشت برای صفت که گر دست در آه من زند، تا بستاره برشود

1 دلبرم سوی سفر خواهد شد کا رمن زیر و زبر خواهد شد

2 دل خون گشته ام اندر پی او از ره دیده بدر خواهد شد

1 اگر امروز آن بتم همدم نیاید نصیب جان من جز غم نیاید

2 نیامد دوش و جانم بر لب آمد ز بیم آنکه امشب هم نیاید