فریدالدین کاتب دام از انوری ابیوردی مقطع 49

1 فریدالدین کاتب دام عزه مگر چون ده منی سیکیش بردست

2 به گرمایی چنین در چار طاقش به دست چار خوارزمی سپردست

3 بنتوانی شنید آخر که گویند که آن صافی سخن محبوس دردست

4 به آبی چند آبش باز روی آر اگر دانی که آن آتش نمردست

5 مصون باد از حوادث نفس عالیت الا تا نقش گیتی ناستردست