فانیا گر شادیت باید طمع بگسل ز خلق
- 1
- 2
- 3
1 فانیا گر شادیت باید طمع بگسل ز خلق زانکه از رنج طمع دل را رسد هر دم غمی
2 گر بود در خاطرت رازی فرو خور دم مزن چون ز ابنای زمان ممکن نباشد محرمی
3 بایدت از عالم آزادی برو آزاده باش زانکه باشد عالم آزادگی خوش عالمی
دیدگاهها **