مرا به قبله ی روی خود از ابن حسام خوسفی غزل 102

1 مرا به قبله ی روی خود آشنایی بخش زهر چه غیر تو باشد مرا جدایی بخش

2 هوای عشق تو بر سر زد این هوایی را هوای های هویّت بدین هوایی بخش

3 ز ظلمت شب یلدای زلف خویش مرا به نور طلعت رخشنده روشنایی بخش

4 اگر مراد تو حاصل به بی نوایی ماست ز گنج فقر مرا گنج بی نوایی بخش

5 متاع کاسد ابن حسام کان سخن است به آب تربیتش رونق روایی بخش