1 ای فلک حشمت که در دکان نظم محتشم به ز مدح مشتری گیر تو یک پرگاله نیست

2 وان عروسان را که در عقد تو می‌آرد به نظم هیچ یک را احتیاج صنعت دلاله نیست

3 نطقش از شیرینی در ثنایت می‌نهد بر سر هم آن قدر شکر که در بنگاله نیست

4 با دگر اشعار کز پی می‌رسد این قطعه هست کاغذی باوی که کوتاهیش در دنباله نیست

5 آن قدر در کز ثنایت دردل ذخار اوست بر گل صد برگ سوری صد یک آن ژاله نیست

6 ابر طبعش بس که حالا مستعد بارش است هیچ ماهی بر سپهر فکرتش بی‌هاله نیست

7 او چو در جولان گه صد سالهٔ مدحت پا نهاد وین سخن بی‌اصل مثل شعلهٔ جواله نیست

8 وجه انعامش که مرقوم است و مجری در برات همچو احسان دگر یاران چرا هر ساله نیست