پری گر وا کنم، پروانهٔ از حزین لاهیجی غزل 378

1 پری گر وا کنم، پروانهٔ شمع تو خواهم شد سمندر ساز آتشخانهٔ شمع تو خواهم شد

2 شبی پروانه سان گرد سرت گشتم، چه دانستم که برگرد جهان افسانهٔ شمع تو خواهم شد

3 سرم گرم عروج نشئهٔ داغ است، می دانم که مست از آتشین پیمانهٔ شمع تو خواهم شد

4 سحر ته پیرهن دیدم تو را چون شمع فانوسی گریبان می درم، دیوانهٔ شمع تو خواهم شد

5 به تار آشنایی بسته بودم دل، ندانستم که از پاس ادب، بیگانهٔ شمع تو خواهم شد

6 ز اشک و آه بی تابانه ام روشن بود کامشب فدای جلوهٔ مستانهٔ شمع تو خواهم شد

7 حزین تیره روز خوبش را یک شب نپرسیدی شهید خوی بی‌باکانهٔ شمع تو خواهم شد