ابروی تو هرکه دید ای ماه از جامی غزل 419

1 ابروی تو هرکه دید ای ماه زد نعره که الهلال والله

2 از عرش گذشت دست همت وز فرش حریم توست کوتاه

3 خواهم به هوای تو بتان را کس نیست تورا چو من هواخواه

4 هیچ است دهانت لیکن از وی افتاده بسی سخن در افواه

5 باما چه رود گهی که آیی زآینده کسی نباشد آگاه

6 هرکس که نهاد در رهت روی کی پشت نهد به مسند جاه

7 جامی که عزیزی جهان یافت قد عز بذله لمولاء