1 صاحب نظران قیمت سودای تو دانند خورشیدپرستان سبق عشق تو خوانند

2 بردار ز رخ دامن برقع که محبان از شوق جمال گل تو جامه درانند

3 تنها نه مرا هست نظر با رخت ای دوست بنگر که ز هر گوشه چه صاحب نظرانند

4 از کوی خودم گر تو برانی که نرانی غم نیست اگر جمله آفاق برانند

5 بر حال محبان نظری کن ز سر لطف در آتش شوق تو صبوری نتوانند

6 آنند گدایان درت کز سر همت بر سلطنت هر دو جهان دست فشانند

7 ای حور بهشتی که گل و لاله به رویت مانند به حسن اندک و، بسیار نمانند

8 دیگر نکند یاد لب چشمه حیوان گر زانکه به خضر آب وصال تو چشانند

9 آنان که شدند از نظر عید رخت شاد فارغ ز غم و خرمی کون و مکانند

10 بگشای نقاب ای گل خندان که جهانی مانند نسیمی به جمالت نگرانند