1 نبشتن ز گفتن مهمتر شناس به گاه نوشتن بجا آر هوش

2 سخن با قلم چون قلم راست دار به نیک و به بد در سخن نیک کوش

3 دو نوک قلم را مدان جز دو چیز یکی صرف زهر و یکی محض نوش

4 تو از نوش او زندگانی ستان ز زهرش مکن جان شیرین به جوش

5 به گفتن تو را گر خطایی فتد ز بربط فزونت بمالند گوش

6 وگر در نبشتن خطایی کنی سرت چون قلم دور ماند ز دوش