مگر ز چشمۀ خورشید از عنصری بلخی قصیده-قطعه 92

1 اگر به تیر مه از جامه بیش باید تیر چرا برهنه شود بوستان چو آید تیر

2 وگر زره نبرد باد بر هوای لطیف چنین که برد زره پاره ها صغیر و کبیر

1 پدید آرد آن سرو بیجاده بر همی گرد عنبر به بیجاده بر

2 ز روی و ز بالا و زلف و لبش خجل شد گل و سرو و مشک و شکر

1 گفتم نشان ده از دهن ای ترک دلستان گفتا ز نیست ، نیست نشان اندرین جهان

2 گفتم که ساعتی ببر من فرونشین گفتا که باد سرد زمانی فرو نشان