جز بوی سر زلف تو با باد از جهان ملک خاتون غزل 263

1 جز بوی سر زلف تو با باد صبا نیست ...........................................ا نیست

2 خون شد دل مسکین من اندر غم رویت اندر دل خوبان جفاپیشه وفا نیست

3 از دست ربایند دل خلق جهانی وانگاه به سر بار بجز جور و جفا نیست

4 جز مهر و وفا در دل ما نیست همانا جز جور و ستم قاعده شهر شما نیست

5 بیداد مکن بر دل عشاق از این بیش زیرا که ز حد بردن بیداد روا نیست

6 بالات بلاییست نه بالاست خدا را کس نیست به عهدت که گرفتار بلا نیست

7 از خاطرت ای دوست فراموش نشاید آن بنده که از یاد تو یک لحظه جدا نیست

8 دل برد ز دستم صنم و قصد جفا کرد رحمش به من خسته و شرمش ز خدا نیست

9 چون خاک رهت گشته ام ای سرو گل اندام میلت سوی ما از چه سبب چون و چرا نیست

10 هر چند ترا برگ و هوای دگران است از خان وصال تو مرا برگ و نوا نیست

11 سلطان جهانی و به خیل تو گداییم آخر ز چه رویت نظری سوی گدا نیست

12 چون روی بپیچید ز من هاتف جان گفت احوال جهان پیش تو بی روی و ریا نیست

13 ای سرو روان راست بگو تا ز چه معنی ما را به وصال تو نیازست و ترا نیست