1 به جز سر جوش می عقل‌آفرینی چون نمی‌دانم خم میخانه را کمتر ز افلاطون نمی‌دانم

2 چه لاف همسری با قامت او می‌زنی ای سرو به پیش مصرع قدش ترا موزون نمی‌دانم

3 ز پهلوی دلم هر قطره‌اش شور دگر دارد سرشک دیدهٔ تر را کم از جیحون نمی‌دانم

4 ز بس سرگشته‌ام، در وادی آوارگی خود را کم از مجنون ندانم گر به از مجنون نمی‌دانم

5 حرامم باد سیر این چمن بی‌روی او جویا اگر هر غنچهٔ گل را دلی پرخون نمی‌دانم