1 بجز از غصّه های مشکل من چیست از روزگار حاصل من؟

2 نیک سرگشته ام نمی دانم که جهان ناخوشست یا دل من

3 حالی از خون دل نمی گویی شد سرشته ز خون دل گل من

4 جان ستاند سپهر و عشوه دهد نیست انصاف با معامل من

5 وه که چون در مقام اندیشه می چکد خون ز حال مشکل من

6 ز آنهمه رنجهای بی ثمرت و آن همه سعی های باطل من

7 گر جهان منزل طرب گردد سر کوی غمست منزل من