1 جز می صرف در جهان،چیست که از صروف او رأی طرب قوی شود، رایت غم نگون بود

2 روح در او سبک شود، چونکه از آن گران خورد عقل ازو قوی شود، گر چه روان زبون بود

3 سرخ مئی که طعم او، طبع ستم رسیده را هم مدد طرب دهد، هم سبب سکون بود

4 جام نه اختریست هان، نور به خوی بد دهد باده نه گوهریست کآن، در خور طبع دون بود

5 خاصه به یاد خسروی، کز اثر جلال او بدعت کفر کم شود، دولت دین فزون بود