حزین لاهیجی

هر چه بستیم و گشودیم عبث از حزین لاهیجی غزل 329

غزل 329 ام از 1771 غزلیات

خانه / حزین لاهیجی / غزلیات حزین لاهیجی / غزل شماره 329

1 هر چه بستیم و گشودیم عبث هر چه گفتیم و شنودیم عبث

2 راه مقصود به جایی نرسید پای پر آبله سودیم عبث

3 غفلت از حادثهٔ دهر بلاست در ره سیل غنودیم عبث

4 عرصهٔ هر دو جهان تنگ فضاست بال پرواز گشودیم عبث

5 عالمی چهره به ما گشته حزین عبث آیینه زدودیم، عبث

حزین لاهیجی

شعر شعر کهن غزل حزین لاهیجی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از حزین لاهیجی

1 دیدم صنمی، های صلا، کعبه‌نشین‌ها بیعانه ببازید به یادش دل و دین‌ها

2 در عشق، دل از کوثر و رضوان نگشاید از دوست تسلی نتوان گشت، به این‌ها

1 مپسند تشنه لب، دل اندوه پیشه را یارب ز سنگ فتنه نگهدار شیشه را

2 ظاهر شدی به عالمیان، عجز کوهکن گر می فتاد با دل ماکار، تیشه را

1 زان لب شکّرفشان شوری به جان داریم ما یک نیستان ناله در هر استخوان داریم ما

2 در بغل چون صبح، چاک بی رفویی بیش نیست گر لباس هستی دامن فشان داریم ما

شاعر شعر هر چه بستیم و گشودیم عبث حزین لاهیجی می باشد.

این شعر در قرن 12 سروده شده است.

قالب شعر هر چه بستیم و گشودیم عبث غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, می‌نوشی است.

شعربعدی

1771 / 329

شعرقبلی

بنر