هر چیز رسد ز اهل از امیرعلیشیر نوایی رباعی 34

1 بهر عمر جاودان شد هر که را چیزی سبب خضر را آب حیات و رند را آب عنب

2 گفته‌ای یک تیره شب تا روز همدم باشمت تیره‌تر از روز هجر ما نباشد هیچ شب

1 ز عشق هست به دل بار صد هزار مرا هنوز شکر بود صدهزار بار مرا

2 گرم بود می گلگون ز ساقی گلرخ به حور و کوثرت ای پارسا چه کار مرا؟

1 یاران که یک‌یک از من بیدل جدا شدند کس را وقوف نیست که هر یک کجا شدند

2 بیگانگی چو بوده در آخر طریقشان اول چرا به هجرکشان آشنا شدند