هرکس به خاک میکده مست و خراب مُرد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 هرکس به خاک میکده مست و خراب مُرد آسوده از ثواب و خلاص از عذاب مرد
2 چشمی به دور دهر سیه کاسه سیر نیست اسکندرش به حسرت یک جرعه آب مُرد
3 اوضاع زشت عالم دون دیدنی نبود آسوده آنکه در شب مستی به خواب مُرد
4 از جور بی حساب تو جاوبد زنده ایم زاهد ز بیم پرسش روز حساب مُرد
5 خون بی بهاست عاشق حاضر جواب را جان خواست از حزین لب او، در جواب مُرد