هر دم ز وجود خود ملالم از نجم‌الدین رازی رباعی 23

1 ز آن باده نخورده ام که هشیار شوم و آن مست نیم که باز بیدار شوم

2 یک جام تجلی جلال تو بسم تا از عدم و وجود بیزار شوم.

1 ما مست ز بادهٔ الستیم هنوز وز عهده الست باز مستیم هنوز

2 در صومعه با سجاده و مصحف و ورد دردی کش و رند و می پرستیم هنوز

قال الله تعالی: «فاما من طغی و آثر الحیوه الدنیا فان الجحیم هی الماوی». ,

و قال تعالی. «لا یصلیها الا الا شقی الذی کذب و تولی». ,