1 هر دم زند هوس به چراغ دگر مرا رسوا کند ز شکوه ی داغ دگر مرا

2 گو بوی گل بسوز دماغم که داده اند از بهر بوی دوست دماغ دگر مرا

3 مشتاق شمع طورم و هر دم هجوم شوق آلوده می کند به چراغ دگر مرا

4 هر محرمی که می کنم از وی سراغ دوست محتاج می کند به سراغ دگر مرا

5 عرفی نوا مجو که حریفان بلبل اند هر دم مکش به نغمه ی زاغ دگر مرا